ماتیلد سینر (متولد 17 ژانویه 1968) یک هنرپیشه فرانسوی است. ماتیلد سینر در پاریس، فرانسه به دنیا آمد. او نوه هنرپیشه محترم فرانسوی لویی سیگنر (1903-1991) است. او خواهر بازیگران زن امانوئل سیگنر (و خواهر شوهر رومن پولانسکی) و ماری آملی سیگنر و خواهرزاده فرانسوا سیگنر است. از سال 2006 او شریک زندگی ماتیو پتیت، فیلمبردار است و اولین فرزند آنها، پسر لوئیس، در 10 اوت 2007 به دنیا آمد. بازی های بازیگری او محدود به فیلم های فرانسوی زبان بوده است، اما او در تعدادی از تولیدات برجسته از جمله زمان بازیافته ظاهر شده است. او در سال 1995 جایزه میشل سیمون را برای بازی در فیلم Rosine و جایزه رومی اشنایدر در سال 1999 دریافت کرد و سه بار نامزد جایزه سزار شده است. او به طور مشترک برنده بهترین بازیگر زن در جشنواره جهانی فیلم مونترال در سال 2001 برای بازی در فیلم بتی فیشر و داستان های دیگر شد. شرح بالا از مقاله ویکی‌پدیا Mathilde Seigner، با مجوز CC-BY-SA، فهرست کامل مشارکت‌کنندگان در ویکی‌پدیا.
Mathilde Seigner (born January 17, 1968) is a French actress. Mathilde Seigner was born in Paris, France. She is the granddaughter of the respected French actor Louis Seigner (1903-1991). She is the sister of the actresses Emmanuelle Seigner (and sister-in-law of Roman Polanski) and Marie-Amelie Seigner, and the niece of Françoise Seigner. Since 2006 she has been the partner of Mathieu Petit, a cameraman, and their first child, a son Louis, was born 10 August 2007. Her acting performances have been confined to French language films, but she has appeared in a number of notable productions, including Time Regained. She won the prix Michel Simon in 1995 for her performance in Rosine and the Prix Romy Schneider in 1999, and has been nominated for a César Award three times. She jointly won Best Actress at the Montreal World Film Festival in 2001 for her role in Betty Fisher and Other Stories. Description above from the Wikipedia article Mathilde Seigner, licensed under CC-BY-SA, full list of contributors on Wikipedia.
فیلم یا سریال مرتبط به بازیگر را از این قسمت پیدا کنید.
در ماه مه 1940، نیروهای آلمانی وارد فرانسه شدند. مردم دهکده کوچکی از Pas-de-Calais که از پیشرفت دشمن ترسیده اند، بر اساس توصیه های استان تصمیم می گیرند که همه چیز را رها کنند تا به جاده بروند و به سمت ساحل فرار کنند.
